Σκούρα Λακωνίας

Η Λακωνία στο μεγαλύτερο τμήμα της είναι ορεινή και ημιορεινή. Μεγάλο μέρος της καλύπτουν οι δύο ορεινοί όγκοι, ο Ταΰγετος και ο Πάρνωνας, βουνά κατάφυτα από δάση. Ο Ταΰγετος αποτελεί το όριο με τον νομό Μεσσηνίας, ενώ ο Πάρνωνας καθορίζει τα βορειοανατολικά όρια. Από αυτά τα δύο βουνά δημιουργείται μια ρηξιγενής λεκάνη, και ανάμεσά τους τοποθετείται η πεδιάδα του Ευρώτα. Αρχίζει στενά από την Σπάρτη και καταλήγει πιο πλατιά στον Λακωνικό Κόλπο. Τα παράλια παρουσιάζουν κολπώσεις περιλαμβάνοντας τμήμα των ανατολικών ακτών του Μεσσηνιακού Κόλπου, τον Λακωνικό Κόλπο και τις ανατολικές ακτές του Μυρτώου Πελάγους. Το κλίμα είναι μεσογειακό με ήπιους χειμώνες στα πεδινά και πιο δριμείς στα ορεινά. Οι βροχοπτώσεις είναι σε χαμηλά επίπεδα στα παράκτια ενώ εντείνονται όσο ανεβαίνουμε βορειότερα. Στο εσωτερικό της Λακωνίας το κλίμα θεωρείται ηπειρωτικό, με βροχές και χιόνια τους χειμώνες και ζέστη το καλοκαίρι. Οι ελιές που αντέχουν και καλλιεργούνται εδώ είναι η Αθηνολιά κι η Κορωνέικη. Στον νομό υπάρχουν 14 εκατομμύρια ελαιόδεντρα και 16.000 οικογένειες που ασχολούνται με την παραγωγή του καρπού. Η βρώσιμη ελιά που παράγεται εδώ είναι 100% Καλαμών.

Στα 950.000 στρέμματα ελαιοκαλλιέργειας της λακωνικής γης απλώνονται πάνω από 14 εκατομμύρια δέντρα. Μεταξύ αυτών και τα υπεραιωνόβια δέντρα της μουρτολιάς, όπως τη λένε στην περιοχή, η οποία είναι σπάνια και κατάλληλη για ιατρική χρήση. Η ορεινή καλλιέργεια κάνει αδύνατη την υποστήριξη στο πότισμα των δένδρων. Αυτό υποχρεώνει τις ρίζες να εισχωρήσουν βαθειά στο έδαφος για να στηριχτούν καλύτερα ώστε να επιβιώσουν αλλά και να μαζέψουν τα ανάλογα στοιχεία τα οποία προσφέρουν στους καρπούς της ελιάς τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που την κάνουν ασυναγώνιστη σε όλο τον κόσμο μοναδική.